Sto lat katalogowania średniowiecznych rękopisów iluminowanych w Wiedniu

Abstrakt

Autor przedstawia dzieje Austriackiej Biblioteki Narodowej (ABN; Österreichische Nationalbibliothek), której zasoby sięgają XIV w. Następnie omawia genezę, metodologię i zawartość serii założonej przez Franza Wickhoffa, wydawanej od 1905 r. pt. Beschreibendes Verzeichnis der illuminierten Handschriften in Österreich, stanowiącej opisowy wykaz rękopisów iluminowanych w Austrii. W przypadku katalogowania rękopisów dawnej biblioteki dworskiej (Hofbibliothek), a od 1920 r. ABN, przełomem stało się zainicjowanie przez Juliusa Schlossera i Hermanna Juliusa Hermanna podserii: Die Illuminierten Handschriften und Inkunabeln der Nationalbibliothek in Wien. W latach 1923-1938 wydano 15 tomów tej podserii z opisami ponad 1500 manuskryptów. Po II wojnie światowej prace te kontynuował Franz Unterkircher publikując w 1957 i 1959 r. dwa tomy inwentarza obejmującego wszystkie (ponad 5000 jednostek) rękopisy iluminowane ABN oraz Otton Pächt, który zainicjował nową serię wydawniczą pt. Die Illuminierten Handschriften und Inkunabeln der Österreichischen Nationalbibliothek, wydawaną od 1974 r. Jego następca Gerhard Schmidt zainicjował projekt pt. „Szkoły środkowoeuropejskie” – Mitteleuropäische Schulen (MeSch). Jego celem jest skatalogowanie środkowoeuropejskich rękopisów iluminowanych.