Początki bibliotekarstwa publicznego we Francji i świadomości ochrony narodowego dziedzictwa kulturowego a Wielka Rewolucja 1789–1799

Abstrakt

Artykuł przedstawia próbę zorganizowania publicznego bibliotekarstwa we Francji okresu Wielkiej Rewolucji, ukazując przy tym jego ważność w procesie kształtowania nowego obywatela. We wstępie zwrócono uwagę na pierwsze, bardziej lub mniej udane, próby otwierania różnego typu bibliotek jeszcze przed 1789 r. Zasadnicza część tekstu dotyczy nacjonalizacji księgozbiorów kościelnych, prywatnych-szlacheckich oraz naukowych, a także związanych z tym oczekiwań i kłopotów. Opisane zostały zarówno pionierskie próby stworzenia sieci ludowych bibliotek we Francji na bazie tzw. dépôts litéraires, zasygnalizowane przekształcenia wielkich książnic Paryża, w tym biblioteki królewskiej, w nowe typy instytucji służących narodowi. Zwrócono uwagę na pierwsze w świecie próby stworzenia katalogu centralnego. Próbowano, trzymając się chronologii Rewolucji, ukazać kształtowanie się i ważność takich pojęć jak: dziedzictwo narodowe i edukacja obywatelska poprzez pryzmat działalności pierwszej sieci bibliotek publicznych Francji.