O czytaniu aforyzmów Nietzschego

Abstrakt

Artykuł dotyczy spraw hermeneutyki tekstu, które przed laty były tematem sporu Gadamera i Derridy. Rozważa się w nim kwestię znaczenia myśli o wiecznym powrocie w pismach Nietzschego. Powszechne przekonanie o zasadniczej niejasności tej myśli zostaje podważone przez analizę wielu jej warstw znaczeniowych, które się wzajemnie uzupełniają, a nie wykluczają. Myśl o wiecznym powrocie jest przedstawiona w artykule jako oś wokół której koncentruje się filozofia Nietzschego. Posiada ta myśl wiele masek, a jej wieloznaczność okazuje się jej zaletą raczej niż wadą.

Autorka wskazuje na potrzebę intelektualnej empatii wykraczającej poza formalną ścisłość analizy tekstu. Nietzsche traktował myśl jako żywe doświadczenie umysłu, nie zaś jako martwą literę doktryny i ten moment musi być uwzględniony w czytaniu jego pism. Intelektualna empatia okazuje się w rozumiejącym czytaniu najważniejsza.