Księgozbiór Biblioteki Głównej warsztatem pracy dydaktycznej i naukowej Karola Estreichera w świetle rękopisu jego wykładów bibliografii w warszawskiej Szkole Głównej

Abstrakt

Karol Estreicher (1827-1908) – polski historyk literatury i teatru, krytyk literacki, bibliograf, bibliotekarz, inicjator i członek Akademii Umiejętności, poeta, wieloletni dyrektor Biblioteki Jagiellońskiej, autor monumentalnego dzieła Bibliografia polska. Ten wybitny badacz pełnił także funkcję podbibliotekarza (tj. zastępy dyrektora) w latach 1862–1868 w warszawskiej Bibliotece Głównej. Wykonując swoją pracę, zobowiązany był również do dawania wykładów bibliografii, które były fakultatywne i przeznaczone dla studentów wszystkich wydziałów Szkoły Głównej. Rękopisy tychże wykładów znajdują się aktualnie w Bibliotece im. Ossolińskich i zawierają: historię pisma, rękopisoznawstwo, dzieje drukarstwa oraz bibliografię ogólną. W artykule ukazana została rola księgozbioru Szkoły Głównej dla działalności dydaktycznej Karola Estreichera.