Źródła do dziejów bibliotek w zbiorach Seminarium Duchownego w Sandomierzu

Abstrakt

Na wstępie Autor artykułu przedstawia ruch zbieractwa książek w XIX w.zrodzony po utracie przez Polskę niepodległości. Zwraca dalej uwagę, że podstawę wielu księgozbiorów prywatnych powstałych w tym okresie stanowiły książki pochodzące z bibliotek klasztornych. Naturalnie, księgozbiory zakonne zasiliły także inne polskie biblioteki instytucjonalne: świeckie i duchowne. Przedstawiając w skrócie dzieje bibliotek zakonnychw XVIII-XIX w., zwraca uwagę na los księgozbiorów skasowanych klasztoróww Królestwie Polskim. Część (fragmenty) tych kolekcji trafiła do Biblioteki Seminarium Duchownego w Sandomierzu (w 1819, 1864-1866, 1893), która dzięki temu stała się ważnym źródłem do dziejów bibliotek klasztornych z Kielecczyzny. Dowodzą tego zarówno zachowane w tej Bibliotece spisy (w tym inwentarze) książek pochodzących z bibliotek zakonnych, jak i badania proweniencyjne samego Autora, który zidentyfikował książki ze zbiorów m.in.: pijarów, bernardynów, franciszkanów, benedyktynek, dominikanów, paulinów, kanoników regularnych. Zbiory Biblioteki Seminaryjnej stanowią również ważne źródło do dziejów innych bibliotek instytucjonalnych (szkolnych) oraz księgozbiorów prywatnych, zwłaszcza osób duchownych.