Rola biblioteki w pracy naukowej Jana Uphagena w świetle analizy literatury źródłowej jego dzieła „Parega historica”

Abstrakt

Autorka przedstawia analizę Parega historica (Gdańsk 1782), podstawowego dzieła patrycjusza i historyka gdańskiego Jana Uphagena (1731-1802) z punktu widzenia literatury źródłowej wykorzystanej przez uczonego przy opracowywaniu tego traktatu i zawartości jego prywatnej biblioteki. Parega historica to kronika świata od roku 4379 p.n.e. po rok 997 n.e. Według ustaleń Piotrowskiej kronika powstała na podstawie analizy co najmniej 615 dzieł 526 autorów i 81 prac oraz wydawnictw zbiorowych, cytowanych przez Uphagena ponad 2400 razy. Jak dowodzi Autorka Uphagen szukał źródeł we własnej bibliotece, liczącej 10 463 dzieła w ponad 15 209 woluminach, 280 rękopisów oraz 165 map i sztychów. Księgozbiór ten, budowany jako warsztat własnej pracy naukowej, zawierał głównie publikacje historyczne, geograficzne, literackie a także m.in. opracowania leksykalne i encyklopedyczne. Przy czym nawet uporządkowanie biblioteki według 35 grup rzeczowych odpowiadało problematyce poszczególnych części Parega historica. Analiza literatury źródłowej dzieła Uphagena daje świadectwo wielkiej erudycji gdańskiego uczonego, zwłaszcza w zakresie piśmiennictwa historycznego.