Księgozbiór domowy Jana Przyborowskiego (1823-1896)

Abstrakt

W artykule dokonano obszernej analizy księgozbioru Józefa Przyborowskiego, XIX-wiecznego uczonego i bibliotekarza, profesora Szkoły Głównej w Warszawie. Podstawę źródłową stanowi dokumentacja zachowana w Ossolineum. Badania wskazują, że księgozbiór był traktowany przez J. Przyborowskiego jako warsztat pracy, ale też powstawał z pasji kolekcjonerskiej i zamiłowania do dawnej książki. Księgozbiór poddano analizie formalnej i treściowej. Mimo że przeciętny liczbowo, zbiór Przyborowskiego jest ciekawym przykładem warsztatu naukowego XIX-wiecznego historyka literatury. Pod względem treściowym pokazuje różnorodność zainteresowań uczonego i pieczołowitość w doborze pozycji. Liczne edycje XVI, XVII i XVIII w. wskazują na pobudki kolekcjonerskie Przyborowskiego w gromadzeniu zbiorów.