Bożogrobca Stanisław z Łowicza i jego księgozbiór

Abstrakt

Na wstępie artykułu Autorka zarysowuje pokrótce historię zakonu bożogrobców zwanych Stróżami Grobu Chrystusowego, którzy przybyli do Polski w 1163 r. zakładając klasztor w Miechowie. Na zbiory biblioteki tego klasztoru złożyły się m.in. książki po zmarłych zakonnikach, w tym księgi należące do Stanisława Biedy z Łowicza (zm. 1574) przechowywane obecnie m.in. w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie w liczbie 14 dzieł w 22 woluminach (w sumie zachowało się 19 dzieł w 26 woluminach). Następnie Autorka przybliża postać Stanisława – absolwenta Akademii Krakowskiej, doktora teologii, pisarza religijnego, wreszcie mnicha. Zachowane dzieła z jego księgozbioru świadczą o jego zainteresowaniach w zakresie patrystyki, egzegezy, dogmatyki i prawa. Oprawne zwykle w zdobioną skórę woluminy Stanisława bogate są w odręczne marginalia, poprawki w tekście, noty bibliograficzne a także informacje o miejscu, czasie i cenie ich zakupu. Księgi ukazują ich właściciela jako światłego, renesansowego zakonnika, zainteresowanego nowymi prądami w kościele katolickim. Główny zrąb tekstu uzupełnia Spis książek z księgozbioru Stanisława z Łowicza zawierający informacje proweniencyjne i charakterystykę opraw.