Elementy rękopiśmienne w drukowanej książce staropolskiej
DOI:
https://doi.org/10.33077/uw.25448730.zbkh.1980.387Słowa kluczowe:
zapiski rękopiśmienne, zapiski proweniencyjne, badania proweniencyjne, czytelnictwo w XVI i XVII w., książka staropolska, kultura czytelnicza w XVI i XVII w.Abstrakt
Artykuł poświęcony jest problematyce rękopiśmiennych dodatków występujących w książce drukowanej w okresie staropolskim. Obok sensu stricto zapisków proweniencyjnych, Autorka przeanalizowała różne inne rodzaje (np. podkreślenia, skreślenia, marginalia, manicule) pozostawiane przez czytelnika na kartach drukowanej książki w XVI i XVII w. Jednoczesne występowanie w zapisce rękopiśmiennej cech zewnętrznych właściwych średniowiecznej książce rękopiśmiennej (taka sama lokalizacja zapisek sporządzonych na ogół tradycyjnie starannym pismem), sformułowań zaczerpniętych z literatury starożytnej, jak również treści wyrażające osobowość człowieka nowej epoki, pozwala – zdaniem Autorki – traktować je jako charakterystyczny element kultury staropolskiej.
