Dobór książek i przesłanki badań czytelnictwa w bibliotekach publicznych Warszawy w latach 1900-1918

Abstrakt

Autor przedstawił sytuację bibliotek o charakterze publicznym w Warszawie w okresie 1900-1918. Za publiczne biblioteki uznał te placówki, które godziły dwie tendencje. Pierwszą było kontynuowanie tradycji ruchu oświatowego w dowolnym wariancie ideologicznym i organizacyjnym, drugą zaś pojmowanie bibliotek jako instytucji o niezależnych celach i wszechstronnych funkcjach. Za takie uznał – programowo i personalnie związane z kręgami „oświatowców” – Towarzystwo Czytelń miasta Warszawy, Towarzystwo Biblioteki Publicznej miasta Warszawy, Wydział Czytelń Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności, Biblioteka Kolejowa. Autor wykazał, że koniec pierwszej dekady XX w. był okresem rozwoju i przemian, ale nie załamania się warszawskiego bibliotekarstwa. W warunkach „stołypinowskiej reakcji” i przeobrażeń społeczno-kulturalnych wykształtował się wzbogacony i zmieniony jego model.