Z dziejów kultury książki w Kamieńcu Podolskim w XVI-XVIII w.

Abstrakt

Na wstępie artykułu Autor podkreśla, że Kamieniec Podolski był miastem kilku grup etnicznych: Polaków, Rusinów i Ormian. Miasto zaznaczyło się już w dziejach książki rękopiśmiennej – najstarszym zabytkiem, o którym są wiadomości, był to mszał ormiański przepisany w 1349 r. Autor skupia się jednak w swoim artykule na dziejach książki w Kamieńcu Podolskim w XVI-XVIII w., przedstawiając księgozbiory: instytucji kościelnych i zakonnych oraz osób duchownych i mieszczan. Artykuł kończy opis biblioteki architekta i komendanta twierdzy kamienieckiej Jana de Witte (zmarł 1785 r.) i jego syna Józefa (zmarł 1815 r.). W konkluzji Autor stwierdził, iż największe kamienieckie księgozbiory klasztorne zawierały po kilkaset dzieł, a mieszczańskie nie przekraczały dwudziestu. Trudno natomiast wnioskować o znaczącym oddziaływaniu księgozbiorów osób duchownych na otaczające ich środowisko.