Structure and decoration of the Manuscript “Vinets Khrystov” by Antonii Radyvylovskyi from the Vernadskyi National Library of Ukraine
DOI:
https://doi.org/10.33077/uw.25448730.zbkh.2024.846Słowa kluczowe:
rękopis, kazanie, elementy dekoracyjne, ilustracja, inicjałyAbstrakt
The paper presents the Cyrillic XVII-century manuscript “Vinets Khrystov”, comprising Baroque sermons by the prominent Ukrainian preacher Antonii Radyvylovskyi. Special attention is paid to the decorative elements employed for illuminating and structuring the content of the codex, which serves as the model for the namesake edition published in Kyiv in 1688. The study demonstrates that the embellishments of “Vinets” are an integral part of the manuscript, often correlating with its textual part. Initials, headpieces, and tailpieces, as well as the title composition in “Vinets Khrystov”, can be employed to purely decorate and meaningfully illustrate the monument.
Bibliografia
• Bondar N., Vilniuski Yevanheliia 1575–1644 rr. z fondiv Natsionalnoi biblioteky Ukrainy imeni V. I. Vernadskoho. Doslidzhennia, poprymirnykovyi opys, albom iliustratsii, Kyiv 2021.
• Brogi Bercoff G., The sermons of Antoniy Radyvylovs’kyj: history, culture, mentality, [in:] Theatrum humanae vitae. Studii na poshanu Natali Yakovenko, Kyiv 2012, pp. 414–424.
• Chukhlib T.V., Radyvylovskyi, [in:] Kyievo-Mohylianska akademiia v imenakh XVII–XVIII st. Entsyklopedychne vydannia, Kyiv 2001, p. 451.
• Gronek A., Finalik w najstarszych drukach cyrylickich. Manifestacja nowożytnej estetyki, [in:] Latopisy Akademii Supraskiej. Vol. 7: (Dawna cyrylicka księga drukowana: twórcy i czytelnicy), Białystok 2016, pp. 137–148.
• Krekoten V.I., Opovidannia Antoniia Radyvylovskoho. Z istoriyi ukrayins’koyi novelistyky XVII st., Kyiv 1983.
• Kurhanova O., Vizualizatsiia metafory «bohosluzhbovoho roku» v khudozhnomu oformlenni vydannia «Vinets Khrystov» Antoniia Radyvylovskoho, “Rukopysna ta Knyzhkova Spadshchyna Ukrainy” 2020, vol. 25, pp. 69–80.
• Levchenko-Komisarenko T., Zhyttievyi shliakh i tvorchyi dorobok Antoniia Radyvylovskoho, “Slovo i Chas” 2016, no. 9, pp. 79–91.
• Lohvyn H., Z hlybyn. Davnia knyzhkova miniatiura XI–XVII st., Kyiv 1974.
• Maksymchuk O., Rukopysnyi Ohorodok Antoniia Radyvylovskoho yak unikalna pamiatka ukrainskoi knyzhkovoi kultury XVII st., [in:] Biblioteka. Nauka. Komunikatsiia, Kyiv 2018, pp. 194–199.
• Markovskiy M., Antoniy Radivilovskiy, yuzhnorusskiy propovednik XVII v., “Universitetskie Izvestiya” 1894, no. 4.
• Markovskiy M., Antoniy Radivilovskiy, yuzhnorusskiy propovednik XVII v., “Universitetskie Izvestiya” 1895, no. 11.
• Nika O., The Language and Cultural Contacts in the 17th Century and the Sermon Discourse of Antonii Radyvylovskyi, [in:] Integration of traditional and innovative scientific researches: global trends and regional aspect. Collective monograph, Riga 2020, pp. 286–305.
• Nowak A., Walki z wyznawcami Mahometa w życiu i twórczości duchowieństwa ruskiego w XVII w., [in:] Słowiańszczyzna wielowyznaniowa w dawnych wiekach, Kraków 2019, pp. 73–88.
• Oleshko Yu. (J. Oleško), Old Ukrainian war sermons of the second half of the 17th century. A discursive dimension, [in:] Ukraine und ukrainische Identität in Europa. Beitrage zur Standortbestimmung aus/durch Sprache, Literatur, Kultur, München 2017, pp. 163–170.
• Petrov N., Opisanie rukopisnykh sobranii, nakhodiashchikhsia v gorode Kieve. Vol. 2: Sobraniya rukopisej Kievo-Pecherskoj Lavry, kievskih monastyrej Zlatoverho-Mihajlovskogo, Pustynno-Nikolaevskogo, Vydubeckogo i zhenskogo Florovskogo, i Desyatinnoj cerkvi, Moscow 1896.
• Popov P., Materialy do slovnyka ukrainskykh hraveriv, Kyiv 1926.
• Spivak V., Filosofski pohliady Antoniia Radyvylovskoho v konteksti ukrainskoi dukhovnoi kultury ХVII stolittia, Chernihiv 2018.
• Ukrainskyi ikonopys XII–XIX st. z kolektsii NKhMU. Albom, Khmelnytskyi–Kyiv 2005.
• Zapasko Ya., Mystetski rukopysni pamiatky Ukrainy, Lviv 1997.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 - w pełni pozostają przy autorze.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.
