O metodzie badań proweniencyjnych starych druków

Abstrakt

Artykuł koncentruje się wokół zagadnienia badań proweniencyjnych, które stanowią podstawę warsztatową bibliologa. Autorka przygląda się metodyce badań proweniencyjnych starych druków oraz możliwościom i granicom ich zastosowań. To właśnie znaki własnościowe oraz wszystkie ślady obcowania z książką pozostawione na jej kartach przez właścicieli lub użytkowników nadają danemu egzemplarzowi cechy ściśle indywidualne. W tekście wymienione zostały możliwe do zbadania znaki własnościowe, jak np. superekslibrisy, ekslibrisy, zapiski rękopiśmienne. Poruszone zostały również problemy, które może napotkać badacz przy ich analizowaniu (m.in. kwestia proweniencji klasztornych), czy szeregowaniu i umieszczaniu informacji o nich w katalogach bibliotecznych. Prezentując metodę badań proweniencyjnych starych druków, autorka odwołuje się również do rozwiązań stosowanych w innych krajach.