Księgozbiory domowe inteligencji i ziemian w Galicji (1795-1914)

Abstrakt

Autor opisuje 223 księgozbiory domowe funkcjonujące na terenie Galicji w środowisku inteligencji i ziemian polskich w latach 1795-1914. Zidentyfikował je na podstawie inwentarzy, katalogów bibliotecznych i opracowań historycznych. W artykule dokonał gruntownej analizy owych księgozbiorów pod względem ich liczebności, formy (rękopisy, stare druki, ikonografia itp.) i treści w układzie rzeczowym: dział ogólny, nauki humanistyczne i społeczne, nauki matematyczno-przyrodnicze i techniczne, nauki o ziemi i nauki o gospodarstwie wiejskim. Autor opisał też niekiedy skomplikowane losy analizowanych księgozbiorów domowych (np. 66 z nich trafiło do różnych bibliotek instytucjonalnych) oraz problematykę ich wykorzystywania. W podsumowaniu stwierdza m.in., że księgozbiory stawały się nie tylko symbolem statusu społecznego ich właścicieli, lecz także narzędziem uprawiania zawodu zwłaszcza dla nauczycieli uczelni, szkół, lekarzy itp. Główny zrąb artykułu uzupełniają: Wykaz właścicieli księgozbiorów domowych w Galicji (od ok. 1000 i więcej tomów); Wykaz właścicieli księgozbiorów domowych w Galicji (mniejszych niż 1000 tomów); Wykaz pozostałych właścicieli księgozbiorów domowych w Galicji (informacja niepełna).