Kontakty Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu z Lwowską Naukową Biblioteką im. W. Stefanyka w powojennym pięćdziesięcioleciu
DOI:
https://doi.org/10.33077/uw.25448730.zbkh.1999.451Słowa kluczowe:
Polskie Towarzystwo Bibliologiczne, ochrona dziedzictwa kulturowego, rewindykacja dóbr kultury, historia bibliotek, Biblioteka Zakładu Narodowego im Ossolińskich we Wrocławiu, Lwowska Naukowa Biblioteką im. W. Stefanika Ukraińskiej Akademii Nauk, Polska, Ukraina, XX w.Abstrakt
2 XII 1997 r. odbyło się w Warszawie IV Forum Polskiego Towarzystwa Bibliologicznego (PTB) „Z problemów ochrony europejskiego i narodowego dziedzictwa piśmienniczego” z udziałem bibliotekarzy polskich i ukraińskich. W jego trakcie zabrał głos M. Matwijów, który przedstawił w referacie stosunki między Biblioteką Zakładu Narodowego im Ossolińskich (ZNiO) we Wrocławiu a Lwowską Naukową Biblioteką im. W. Stefanika Ukraińskiej Akademii Nauk (LNB UAN) w okresie powojennym. Po II wojnie światowej 1/3 zbiorów lwowskiego Ossolineum trafiła do reaktywowanego we Wrocławiu ZNiO, reszta pozostała we Lwowie i została włączona do LNB UAN – zbiór czasopism, prawie całość zbiorów kartograficznych i graficznych, niemal połowa zbiorów rękopiśmiennych, duża część zbioru druków XIX-XX w. i całe archiwum Ossolineum z lat 1817-1940. Autor podkreśla, że sprawa zbiorów lwowskiego Ossolineum stała się kością niezgody między obu bibliotekami, dlatego do połowy lat 80. XX w. nie było między nimi współpracy w zakresie wymiany międzybibliotecznej i mikrofilmowania zbiorów. Nadzieję na poprawę tego stanu rzeczy przyniosły zmiany polityczne lat 1989-1990, jednak jak konstatuje Autor po 50 latach „wydaje się, że sprawa zbiorów Ossolineum i polskiego dorobku kulturalnego we Lwowie znajduje się w punkcie wyjścia”.