Polonika w zbiorach francuskiej Biblioteki Narodowej (Bibliothèque nationale de France)

Abstrakt

Francuska Biblioteka Narodowa (Bibliothèque nationale de France) posiada jeden z najbogatszych i najcenniejszych zbiorów poloników znajdujących się poza granicami Polski. Polonika, rozumiane w sensie estreicherowskim, obejmują rękopisy, inkunabuły, druki zwarte i ciągłe, ryciny, mapy, muzykalia, numizmatykę. Rękopisy i starodruki od XVI do XVIII w. odzwierciedlają historię stosunków dyplomatycznych między Francją i Polską od elekcji Henryka Walezego na tron Polski w 1573 r. do epoki oświecenia i okresu rozbiorów. Na przestrzeni XIX i XX w. kolejne fale polskiej emigracji politycznej i ekonomicznej do Francji sprzyjały rozwojowi piśmiennictwa polonijnego i emigracyjnego. Publikacje te wpłynęły do francuskiej książnicy jako egzemplarze obowiązkowe. Sekcja polska, powołana w 1951 r., kontynuuje prace nad wzbogacaniem zbioru poloników drogą zakupów, wymiany i darów, a także jego opracowaniem i promocją. Portal tematyczny France Pologne – Francja Polska opracowany we współpracy m.in. z Biblioteką Narodową w Warszawie jest przykładem działań mających na celu ukazanie zasobności i różnorodności poloników w BnF.